Περισσότερες πιλοτικές μονάδες μικρής κλίμακας, θα ανοίξουν με την τεχνογνωσία τους το δρόμο και για μεγάλες μονάδες
Την ανάγκη μεγαλύτερης υποστήριξης των «πράσινων» τεχνολογιών στους τομείς βιοαερίου, στερεών και υγρών βιοκαυσίμων, επεσήμαναν ανάμεσα σε άλλα, ο κ. Παναγιώτης Γραμμέλης, Διευθυντής Ερευνών ΕΚΕΤΑ (Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης) – ΙΔΕΠ (Ινστιτούτο Χημικών Διεργασιών και Ενεργειακών Πόρων) και η κα. Ελένη Μπαϊράμη, Διευθύνουσα Σύμβουλος της ECO HELLAS, στο πάνελ με το οποίο ολοκληρώθηκε το 2ο Φόρουμ «Ενεργειακή Αξιοποίηση Αποβλήτων, Βιομάζα, Βιομεθάνιο» της Α Energy με τη συνεργασία του ΥΠΕΝ και τον επιστημονικό συντονισμό του ΚΑΠΕ και της ΕΕΔΣΑ.
Ο συντονιστής του πάνελ κ. Σπύρος Παπαευθυμίου, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Ενεργειακής Οικονομίας (HAEE), συμφώνησε στην ανάγκη που επισήμαναν οι ομιλητές να προχωρήσουν περισσότερες πιλοτικές μονάδες μικρής κλίμακας, οι οποίες θα δώσουν την απαραίτητη τεχνογνωσία προκειμένου να κατασκευαστούν στη συνέχεια και μεγάλες μονάδες.
Η μονάδα επεξεργασίας φυτικών υπολειμμάτων στην Κρήτη
Ειδικότερη αναφορά έγινε σε χαρακτηριστικό case-study μονάδων επεξεργασίας φυτικών υπολειμμάτων, οι οποίες υλοποιούνται στην Κρήτη.
Όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Παπαευθυμίου, ειδικά στην Ιεράπετρα, μέσα σε περίπου 25.000 στρέμματα συγκεντρώνεται το 48% περίπου της αγροτικής παραγωγής από θερμοκήπια στην Ελλάδα.
Κάθε καλοκαίρι, η παραγωγή αποβλήτων από τα ξενοδοχεία αυξάνεται επιθετικά και είναι εντυπωσιακό το γεγονός, ότι μέχρι πρότινος, το σύνολο όλων αυτών των αγροτικών υπολειμμάτων και βιοαποβλήτων πετάγονταν σε χωματερές, δημιουργώντας μεγάλο περιβαλλοντικό πρόβλημα στην περιοχή.
Η πρώτη εταιρεία που επέλεξε να διαχειριστεί αυτά τα απόβλητα, είναι η ECO HELLAS και όπως ανέφερε από την δική της πλευρά η κα Ελένη Μπαϊράμη, Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας, τα φυτικά υπολείμματα θα μετατρέπονται μέσω γεννήτριας εσωτερικής καύσης σε ηλεκτρική και θερμική ενέργεια με σημαντικό όφελος για το περιβάλλον.
Αγροτικά υπολείμματα, από τις χωματερές στην επεξεργασία…
Οι μονάδες βιοαερίου θα λειτουργούν με οργανικά απόβλητα, για παράδειγμα απόβλητα ελαιοτριβείου και μάλιστα πολύ υγρά και βλαπτικά όπως ο κατσίγαρος, θερμοκηπιακά απόβλητα, τα οποία μόνον στην περιοχή της Ιεράπετρας ξεπερνούν ανεπίσημα τους 100.000 τόνους ετησίως, ξενοδοχειακά, κηπευτικά ή τυροκομικά απόβλητα, καθώς επίσης κοπριές από χοιροστάσια. Ό,τι μπορεί δηλαδή να χωνευτεί σε δεξαμενή κλειστού τύπου με αναερόβιο χώνευση χωρίς φως στους 40 βαθμούς, από την οποία παράγεται ένα αέριο που καίγεται σε δεξαμενή εσωτερικής καύσης και παράγει θερμότητα και ηλεκτρική ενέργεια.
Η ηλεκτρική ενέργεια θα δίνεται στο δίκτυο της ΔΕΔΔΗΕ και η θερμότητα χρησιμοποιείται για τις ανάγκες της μονάδας ή θα παρέχεται σε νοικοκυριά που την χρειάζονται. Επιπλέον, το στερεό και υγρό υπόλειμμα από τη διαδικασία της αναερόβιας χώνευσης θα διατίθεται ως οργανικό λίπασμα στα αγροκτήματα της περιοχής. Οι παραγωγοί δεν θα πληρώνουν για τη διαδικασία και σαν ανταποδοτικό για τα απορρίμματα μπορούν να παίρνουν το εδαφοβελτιωτικό που παράγεται από την όλη διαδικασία.
Οι προκλήσεις
Ερωτώμενη σχετικά με τις προκλήσεις του εγχειρήματος, η κα Μπαϊράμη επεσήμανε ότι οι πιο σημαντικές δυσκολίες που έπρεπε να αντιμετωπιστούν είναι: Πρώτον, το χωροταξικό, καθώς ο χώρος που πρεπει να είναι κοντά στο δίκτυο και στην πρώτη ύλη κάτι το οποίο είχε σημαντικό κόστος. Δεύτερον, η ξεχωριστή διαστασιολόγηση για κάθε μονάδα, ανάλογα με το οικόπεδο, τις πρώτες ύλες κλπ., κάτι που σημαίνει ότι το κόστος παραγωγής ανά μεγαβάτ θα είναι κυμαινόμενο. Τρίτον, η διασφάλιση της πρώτης ύλης. Τέταρτον, η αδειοδότηση που είναι μία ιδιαίτερα μακροχρόνια διαδικασία. Πέμπτον, η έλλειψη καταρτισμένου προσωπικού, καθώς οι μονάδες βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές και θα πρέπει να γίνεται ένας συνδυασμός προσωπικού από την τοπική κοινωνία και εξειδικευμένων εργαζομένων από άλλες περιοχές. Έκτον, η κοινωνική αποδοχή, που στην περίπτωση των μονάδων βιαερίου, δεν είναι ποτέ δεδομένη.
Τα έργα βιομεθανίου χρήζουν ενίσχυσης
Από τη δική του πλευρά, ο κ. Παναγιώτης Γραμμέλης, Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Έρευνας και Τεχνολογικής Ανάπτυξης (ΕΚΕΤΑ / ΙΔΕΠ ), επεσήμανε ότι τα έργα βιοαερίου είναι σημαντικά, καθώς συσχετίζονται άμεσα με τη διαχείριση αποβλήτων και για αυτό πρέπει να έχουν προτεραιότητα. Ειδικά για τα έργα βιομεθανίου, εκτίμησε ότι πέρα απο την ταρίφα χρειάζονται ενίσχυση για να αναπτυχθούν και υπενθύμισε, ότι χώρες όπως η Ιταλία επένδυσαν εκατοντάδες εκατομμύρια προκειμένου να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη βιομηχανία.
Για να προσθέσει, ότι το ΕΚΕΤΑ υποστηρίζει, πέρα από την ανάγκη ολοκλήρωσης του θεσμικού πλαισίου, και την ταχεία υλοποίηση των πιλοτικών έργων του ΔΕΣΦΑ, της ΔΕΠΑ Εμπορίας και άλλων φορέων, προκειμένου να «ανοίξουν» την αγορά και να αποκτηθεί η βασική εμπειρία.
Η απόκτηση γνώσης θα προέλθει από πρακτικά έργα
Αναφερόμενος εξάλλου στην ανάγκη μεγαλύτερης αξιοποίησης τεχνολογιών για την παραγωγή υγρών και αερίων βιοκαυσίμων, τοποθέτησε το θέμα σε μία ευρύτερη η διάσταση που αφορά την έρευνα και καινοτομία. Όπως ανέφερε, για πρώτη φορά στο νέο ΕΣΕΚ περιλαμβάνεται ειδικό κεφάλαιο για την έρευνα, την καινοτομία και την επιχειρηματικότητα. Σε αυτό το κεφάλαιο, οι προτεραιότητες που δίνονται αφορούν την απανθρακοποίηση, η οποία προέρχεται μέσα από την εξοικονόμηση ενέργειας, τις νέες τεχνολογίες και την κυκλική οικονομία. Για να καταλήξει, ότι η απόκτηση γνώσης σε όλους αυτούς τους τομείς θα προέλθει μόνον από πρακτικού χαρακτήρα έργα και επενδύσεις λαμβάνοντας υπόψη κοινωνικά θέματα, όπως η απασχόληση ή το περιβάλλον και όχι από «ήπιες» δράσεις (soft actions) και μελέτες.
Τέλος, σχολιάζοντας την προοπτική ανάπτυξης νέων τεχνολογιών με χρήση στα αεροπορικά και ναυτιλιακά καύσιμα όπως η υδρογόνο-επεξεργασία, επεσήμανε ότι και εκεί τίθεται θέμα εξεύρεσης της διαθέσιμης πρώτης ύλης.