Η τσιμεντοβιομηχανία υπέβαλλε στο ΥΠΕΝ τις ποσότητες SRF/RDF που μπορεί να απορροφήσει
Ένα καθοριστικό στοιχείο για τις μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης αποβλήτων που σχεδιάζει, έχει πλέον στη διάθεσή του το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας: Οι ελληνικές τσιμεντοβιομηχανίες, υπέβαλλαν πριν από λίγες μέρες στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΝ, τις ποσότητες δευτερογενούς καυσίμου (SRF/RDF) που θα μπορούν να απορροφήσουν εφεξής, έπειτα από την ανάκτηση των ανακυκλούμενων υλικών από την επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα (περίπου 5,5 εκατ. τόνοι). Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Α Energy, τα στοιχεία αυτά είναι απόλυτα καθοριστικά για την προοπτική των νέων μονάδων καύσης-ενεργειακής αξιοποίησης (Waste-to-Energy). Αναμένονταν δε με αδημονία από τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΕΝ για τους παρακάτω λόγους:
Στοιχεία απαραίτητα για τη μελέτη και το συνολικό ξεκαθάρισμα του τοπίου
Πρώτον, για την απαραίτητη τεκμηρίωση πόσων ακριβώς μονάδων καύσης – ενεργειακής αξιοποίησης θα απαιτηθούν τελικά. Για το λόγο αυτό, το ΥΠΕΝ, ανέθεσε τον περασμένο Φεβρουάριο, μελέτη σκοπιμότητας και βιωσιμότητας, τόσο για τη δημιουργία δικτύου μονάδων waste to energy, όσο και για την αξιολόγηση των μεθόδων ενεργειακής αξιοποίησης. Πλην όμως, για να προχωρήσει ουσιαστικά η μελέτη (ανάδοχοι του σχετικού έργου είναι τα γραφεία Εnviroplan και ΕPTA), έπρεπε προηγουμένως να στοιχειοθετηθεί η δέσμευση από τις τσιμεντοβιομηχανίες, σχετικά με την ποσότητα δευτερογενούς καυσίμου (SRF/RDF) που θα μπορούν εφεξής να αξιοποιήσουν, έπειτα από την ανάκτηση των ανακυκλούμενων υλικών από την επεξεργασία των αστικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα.
Δεύτερον, τα στοιχεία αυτά ήταν απόλυτα απαραίτητα και για το συνολικότερο ξεκαθάρισμα του τοπίου στο θέμα της χρήσης εναλλακτικών καύσιμων και καύσης σκουπιδιών. Πρόκειται ουσιαστικά για το έξτρα οπλοστάσιο που χρησιμοποιεί το ΥΠΕΝ, προκειμένου να πετύχει τους φιλόδοξους στόχους που θέτει το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων (ΕΣΔΑ). Σύμφωνα με αυτούς, μέχρι το 2030, μόνον το 10% των απορριμμάτων θα καταλήγει σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής, τη στιγμή που σήμερα συνεχίζει να θάβεται το 80%!
Προκειμένου να πετύχει ο συγκεκριμένος στόχος, το ΥΠΕΝ «επιστράτευσε» αφενός τις τσιμεντοβιομηχανίες, οι οποίες έχουν συνάψει εδώ και πολύ καιρό εθελοντικές συμφωνίες με το υπουργείο για την απορρόφηση δευτερογενών υλικών και καυσίμων προς ανάκτηση ενέργειας στο πλαίσιο της βιομηχανικής συμβίωσης και της κυκλικής οικονομίας. Αφετέρου δε, ενέταξε στο ΕΣΔΑ και τη δημιουργία δικτύου μονάδων καύσης και ενεργειακής αξιοποίησης.
Που θα καταλήγουν τα υπολείμματα
Πόσοι ακριβώς χιλιάδες τόνοι υπολειμμάτων και δευτερογενών καυσίμων θα καταλήγουν στο δίκτυο των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης και πόσοι στις τσιμεντοβιομηχανίες, με βάση τα στοιχεία που έδωσαν, είναι πλέον το ενδιαφέρον συμπέρασμα που θα προκύψει από τις εκτιμήσεις του ΥΠΕΝ και στο πλαίσιο της σχετικής μελέτης.
Σύμφωνα με προηγούμενη εκτίμηση του ΥΠΕΝ, έπειτα από την ανάκτηση των ανακυκλούμενων υλικών περίπου 800.000 τόνοι υπολειμμάτων και δευτερογενών καυσίμων θα κατέληγαν στο δίκτυο των μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης και άλλοι 800.000 τόνοι στις τσιμεντοβιομηχανίες. Δεν είναι ακόμα γνωστό πώς θα επικαιροποιηθεί η αρχική αυτή εκτίμηση, καθώς τα στοιχεία από τις τσιμεντοβιομηχανίες υποβλήθηκαν πολύ πρόσφατα.
Βιώσιμη πρακτική στην ΕΕ – αυστηροί οι περιβαλλοντικοί όροι
Σημειώνεται επίσης ότι η χρήση των εναλλακτικών καυσίμων RDF/SRF ως βιώσιμη πρακτική στην τσιμεντοβιομηχανία προάγεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας (European Green Deal) ως συμβολή στην απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, στη μείωση των παραγόμενων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, στον του όγκου απορριμμάτων που οδηγούνται σε ταφή, στη μείωση του κόστους ενέργειας αλλά και διαχείρισης αποβλήτων. Η σχετική πρακτική συνδέεται βέβαια με την τήρηση αυστηρών περιβαλλοντικών όρων (συνεχής καταγραφή αέριων ρύπων, ενημέρωση πολιτών κα), θέμα ιδιαίτερα σημαντικό για την Ελλάδα λόγω των κοινωνικών αντιδράσεων που υπάρχουν.
Σε κάθε περίπτωση, ο δρόμος για τις νέες μονάδες Waste-to-Energy, γίνεται πλέον πιο συγκεκριμένος με τη Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του ΥΠΕΝ να εστιάζεται πλέον περισσότερο στο χωροταξικό των μονάδων, στις τεχνολογίες, αλλά και στο αναμενόμενο επενδυτικό ενδιαφέρον, καθώς τα συγκεκριμένα έργα θα πραγματοποιηθούν με την μέθοδο ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα).
Άντα Σεϊμανίδη
